Yetim Mustafa'nın oğlu Cemil. Yokluk devrinin son temsilcilerinden. Radyosu dibinde susam kıran o ihtiyar benim dedem. "Anadolu İnsanı" deyince dedem gelir benim aklıma. Nur içinde yat.. (Osman ÇELEBİ)
Sıcağında yandığımız,soğuğunda kuytu bir yer aradığımız ANADOLU! Bizim memleketimiz,bizim gibidir memleketimiz.. "Tamam" demeyi borç bilmiş kavruk elli,kavruk dudaklı,kavruk kaderli anadolu insanımız..
Acımasız ve yabanileşmiş sistemlerini ekmeye çalıştılar para budalaları.Lakin yeşertmedi toprak "beşerin en adisi olan sistemlerini". Sancılanıyorsa bu toprak saflığındandır. Tanıyamıyorsak artık bu toprağın insanını budalalara olan yalakalığındandır.. Ey anadolunun medeniyet akıncısı! Ne oldu bize?
"söz bir bahçedir ben gül ekip gül koklamaya geldim"
Osman ÇELEBİ / yağmurlu çarşamba sabahı
0 yorum:
Yorum Gönder